verkeerde zilverfabrieken en Sanur Beach

Selamat Paki!
Gisteren, 3 november hebben we een busje met chauffeur gehuurd om naar Budah to Budah in Gianyar en naar de wittere stranden in het zuiden van Bali te gaan.
Om 9 uur stond Made met zijn busje bij ons voor de deur en wilde eerst een niet door ons gevraagde Bali tour maken. Omwille de tijd dat uit zijn hoofd gepraat en gevraagd linea recta naar de zilverfabrieken te rijden. Na een prachtige rit door de bergen zijn we onderweg voor een sanitaire break even gestopt bij Lake Tamblingan. Prachtig uitzicht. Een man vroeg ons op de foto te gaan met een gigantische vleermuis, een Leguaan en een forse Python. Ben en Ton trotseerden het lot door hier op in te gaan. Die vleermuis was eigenlijk het meest enge, stel je voor dat hij je bijt, kun je rabiës van oplopen. De Leguaan en Python vasthouden viel wel mee, hoewel toen de Python richting het kruis van Ton kronkelde wilde hij er graag zo snel mogelijk een foto van om de slang weer terug te kunnen geven. De man vertelde dat de slang met gemak drie kippen per week verorberde!
Vervolgens zijn we doorgereden door kunstenaarsdorp Ubud naar een zilverfabriek nabij Sanur. Dat was wel een teleurstelling als je graag naar Budah to Budah wilde en dacht dat goed afgesproken te hebben bij het reserveren van de bus. Na een korte rondleiding in de donkere ateliers van de fabriek werden we naar de winkel geleid. Sommigen hebben daar toch een zilveren sieraad gekocht.
Omstreeks 13.30 uur werden we afgezet bij het strand van Sanur. We kozen er voor daar te verblijven bij de Sahara Villa Birthhouse Beach club. Wat een wonderschone entourage! We moesten ieder 300.000 rpa in deposito aftikken voor we er mochten blijven en daar werden dan onze consumpties van afgetrokken, was even wennen maar bleek ook best wel handig.
Niels en Suus, Sjoerd en Sandra en Ton en Lucie hebben hier voor het eerst jetski gevaren. Wat gaat zo'n ding hard als je het gas opentrekt! Daarbij moesten we nog eens slalommen tussen kamikaze zwemmers. Geweldige ervaring voor degenen die het leuk vonden. Op het terrein van dit hotel prachtige tuinen en tempeltjes. Het zwembad met 37 graden warm water was niet alleen zeer bijzonder (bijna zwart natuursteen) maar werd ook door ons zeer gewaardeerd.
Nadat enkele Bintang hemdjes werden gescoord bij verschillende boetieks aan dit strand hebben we nog wat lekkers gedronken en gegeten. Onder andere Wayung-beef, dat in Nederland eren exclusie product is en hier ca. 10,50 euro kostte. De Nasi met rundvlees en kip was veel minder smakelijk als die van onze Sani, die kookt veel lekkerder. Terima Kassi Sani!
Hef afrekenen was heel apart. Eerst kregen we per stel een gespecificeerde rekening, vervolgens kwamen ze het deposito (geniette biljetten) terugbrengen en was het voor de meesten nog iets bijbetalen.
Onze chauffeur Made bracht ons in zeer rap tempo terug naar villa Cerah. Waar de chauffeur er de eerste dag ruim 4,5 uur over deed wist Made ons in de helft van deze tijd thuis te brengen. Wat een bedrijvigheid onderweg nog in het verkeer en in de warongs (winkeltjes aan huis langs de kant van de weg in dorpjes en steden).